სიხარული ფასდაკლებით

ტაქსი

გუშინ ტაქსით ვიმგზავრე, იმიტომ არა რომ ბურჟუა კაპიტალისტი ვარ, უბრალოდ ღამე იყო და სხვა გზა არ მქონდა. მძღოლი იქნებოდა ასე ორმოცი წლის, ჩემსავით გაუპარსავი კაცი, ვილაპარაკეთ ყველაფერზე, მაგრამ როგორც ყოველთვის ხდება, უფრო მეტად ყოველდღიური პრობლემები მიმოვიხილეთ…

პირველი გასაჭირი რომელმაც ჩემი ყურადღება მიიქცია და რამაც ამ ტექსტის დაწერა გადამაწყვეტინა, ერთი შეხედვით ტიპური ოსტორიაა:

‘მძღოლის ახლო ნათესავი აბარებს ეროვნულ გამოცდებს, ხვდება ფასიანზე, ოჯახს არ აქვს საშუალება სწავლის გადასახადი მოიძიოს, ტაქსისტი მიდის ბანკში საიდაც, რასაკვირველია უარს ეუბნებიან სესხზე, იმიტომ რომ უხელფასო, მაღალი საკრედიტო რისკის მატარებელ  კატეგორიას მიეკუთვნება… ბავშვი დარჩა გარეთ, მძღოლი გულგატეხილი’

ცხადია ბანკირებს ვერ მოვთხოვთ რისკების პოლიტიკა სოციალური კეთილდღეობისათვის შეცვალოს, მაგრამ მთავრობას კი უნდა შეეძლოს თუნდაც  მცირე რესურსის მობილიზება, რომელიც ე.წ უხელფასო შემოსავლიანებისთვის, მსგავსი მიზნობრიობის სესხის აღებას გაამარტივებს…

შემთხვევაზე იმიტომ გავამახვილე ყურადღება, რომ ადამიანს არ უნდა ერთმევოდეს სწავლის მიღების უფლება, მხოლოდ იმის გამო, რომ მშობელი თვითდასაქმებულია და საკუთარ თავს ხელფასის ცნობას ვერ მისცემს.

მეორე ამბავი ლოგიკური გაგრძელება იყო პირველის:

 

“მიშა სააკაშვილი ყველაზე მაგარია სიხარულის გაიაფებაში, აი უცბად იტყვის რომ საერთაშორისო ბაზარზე ფქვილის ფასი გაძვირდა და მოსალოდნელია პურის ფასის 2ჯერ მომატებაო, ამას იმეორებს ყველა ტელევიზია, რამდენიმე კვირა ტვინს გვიბურღავენ, ქუჩაში ხალხი წუწუნესს, ბოლოს გამოდის პრეზიდენტი, ან ვინმე სხვა ჰალსტუხიანი და საზეიმოდ აცხადებს, რომ პური ორჯერ კი არა მხოლოდ 1.5 ჯერ ძვირდება, რაც მთავრობის სწორი და შეურიგებლად მზრუნველი პოლიტიკის დამსახურებააო, ხალხს უხარია ტაშს უკრავს და ყველა ბედნიერია, ისიც კი ავიწყდებათ რომ ერთი კვირის წინ პურს 80 თეთრით იაფად ყიდულობდნენ, ამ ხალხში მეც შევდივარ, ყველა გაიაფებული სიხარულის მონები ვართ.”

შევარდნაძის დროს შუქი არ იყო,  არც გზები , არც შადრევნები გვქონდა, მიშამ ხურჯინით მოგვიტანა… საბჭოთა დროს ყველა მუშაობდა, ელექტრო ენერგიაც მუდმივი და იაფი იყო, ჯანდაცვა ხელმისაწვდომი, გზებზეც არავინ წუწუნებდა , მოსკოვში გადაფრინდებოდი და საღამოს ბედნიერი გადმოფრინდებოდი, მაგრამ ეს ყველაფერი არ აღმოჩნდა თავისუფლების საპირწონე…

 

 

 

 

 

awkwardness of love

that is an awkward moment when you realize that the word “love” does not have universal meaning for every living being…
For person like me, that is a feeling which does not deepens with words, i do think that love is a process, that needs a daily renewal, reinvention and reconstruction. It is based on loyalty and aims to achieve full comfort for mutual coexistence.

Some people pay too much attention on words and expressions, they forget that most of promises are pleasent to hear but empty in meaning and  are created due to the emotional boost during the particular moment of comunication..  These moments of fake dream making usually come befor or after sex… Of course i don’t want to say that people who give false promises are liers, usually their action is unconscious, i can even argue that their intentions are very much honest, a problem is that in such cases lovers don’t feel the difference between the dream and reality… This is a typical problem with men. Every male has kinda heroic inner needs… and in reality these needs are difficult to satisfy… in the ancient mythology heroes used to go in war for women, they stood against gods, fighting dragons and monsters… Today man can only promise….

dear women don’t ask for promises..
dear men better to act than speak….thats true especially indabed:)

დიქტატორი ბიძინა და საზოგადოების შერჩევითი პოლიტიკა

ხშირად გაგვიგია, ახლაც და წინა ხელისუფლების პირობებშიც, რომ ქვეყანაში მოქმედებს შერჩევითი სამართალი, ანუ თემიდის წყალობა დამოკიდებულია, იმაზე რამდენად ლოიალურია, ესა თუ ის ადამიანი, მმართველი გუნდისადმი…

თუ ვიტყვით რომ ჩვენი სისტემა ამ მანკიერებითაა შეპყრობილი, პროცესი არ არის მხოლოდ ერთი მიმართულების (ტოპ დაუნ), გარდა იმისა, რომ ხელისუფალი ექცევა სხვადასხვანაირად, სახვადასხვა მსოფლმხედველობის მოქალაქეებს, მოქალაქეებიც შერჩევითობის პრინციპით უდგებიან სამთავრობო სამართალს….

ამ ტექსტის დაწერა ბოლო დროინდელმა მოვლენებმა გადამაწყვეტინა, უფრო სწორად საზოგადოების რეაქციამ ამ მოვლენებზე…

პოლიტიკურ ელიტაში კომედიური არგუმენტების გაცვლა მიმდინარეობს როგორც ჩემმა მეგობარმა ფეისბუქის პოსტში დაწერა, ახლანდელი ხელისუფლება წინას, დაჭერების მეთოდების მსგავსებას ახსენებს…  რაც ორ რაღაცას შეიძლება ნიშნავდეს:

• პირველი-  ხელისუფლება თავს იმართლებს,
• მეორე – ხელისუფლება თავს იმართლებს ცუდად; ნახევრად სირაქლემას პოზით და ფეოდალური ანგარიშგების პათოსით…

ცხარია ამ ყველაფერს, მოჰყვება საზოგადოების რეაქცია, სოციალურ სივრცეში, ასე თუ ისე შეიძლება იმის გარკვევა, რას ფიქრობს ხალხი, რომელსაც რბილად რომ ვთქვათ ‘ჭკუა უნდად მოეკითხებოდეს.’

დავიწყებ ორიოდე მაგალითით ე.წ ლიბერალური ფრთიდან,

ნინო ჯანგირაშვილი:

“ვუცხადებ სოლიდარობას ჩემს კოლეგას, ნიკა გვარამიას. მოვითხოვ, დაუმატეთ კიდევ ერთი მილიონი დოლარი ანგარიშზე ან ქეშად. თუ თელასმა, ხრამჰეს1–მა, ხრამჰეს2–მა, და მტკვარი ენერგეტიკმა გადახდაზე უარი თქვეს, ბიუჯეტიდან იყოს, ჯანდაბას, ოღონდ თავისუფალი მედია არ დაიჩაგროს!”

ლექსო მაჭავარიანი

თბილისი, საქართველი, მთავარი ოპოზიციური არხის, რუსთავი 2-ის დირექტორი დაპატიმრებულია ივანიშვილის მთავრობის მიერ...

(Tbilisi, Georgia: Director of main opposition TV Channel Rustavi 2 Nika Gvaramia arrested by Ivanishvili’s government.)

ერთიც და მეორე განცხადებაც, აქცენტს აკეთებს იმაზე რომ მედიის თავისუფლება არ უნდა შეიზღუდოს… მეც ვეთანხმები, მაგრამ როგორც მაჭავარიანს, ისე ჯანგირაშვილს ალბათ გამორჩათ ის ფაქტი, რომ ეს პიროვნება ყოველთვის ‘მთავარი ოპოზიციური არხის’ დირექტორი არ იყო…თანაც, არამგონია მედიისთვის თავის შეფარება (ამ შემთხვევაში გვარამიას არ ვგულისხმობ), ინდულგენცია უნდა იყოს წარსული ცოდვებისთვის…  გვარამიას დაპატიმრებით  (რასაკვირველია თუ ის დამნაშავეა) ნამდვილად არ დასრულდება რუსთავი 2-ის ცხოვრება…

ეს ორი აზრი იმიტომ არ მოვიტანე, რომ ავტორებისადმი სიმპათიით, ან ანტიპათიით ვარ განწყობილი, უბრალოდ საზოგადოების ‘მსგავსი ნაწილისთვის’ მეტნაკლებად რეპრეზენტატულად მივიჩნიე…

შემდეგი საზოგადოებრივი კატეგორია ისეთია, ვისაც კარგად აქვს დაჯერებული მითი ვესტერნიზაციასა და დემოკრატიზაციაზე, მართალია ამ ნაწილისთვის კონკრეტული ციტატები არ მაქვს, არც ის შემიძლია ვთქვა, ასე საზოგადოების რა ნაწილია განწყობილი, მაგრამ იდეა დაახლოებით ასე ჟღერს: “ამდენი ხალხის დაჭერა კარგი არ არის დემოკრატიისთვის, რას იფიქრებს დასავლეთი, ბიძინა დიქტატურისკენ მიგვაქანებს, იკეტება ჩვენი კარი, ნატოსა და ევრო კავშირში.”

ამ ადამიანებს ავიწყდებათ, რომ მხოლოდ იმის გამო რომ დამნაშავე ბევრია, მართლმსაჯულება თვალს ვერ დახუჭავს… სხვა საკითხია, რამდენად სამართლიანად ხდება დაკავებები… თუ ადამიანს უდანაშაულობის პრეზუმცია იცავს, არსებობს მეორე მხარეც, რომლის მიხედვითაც, მსჯავრდებული, ისევე შეიძლება იყოს დამნაშავე, როგორც უდანაშაულო.. სასამართლოს გარეშე, იმის მტკიცება, რომ ვიღაც არ იმსახურებს სასჯელს, არასერიოზულად მიმაჩნია… დაველოდოთ ორივე მხარის არგუმენტებს და მერე გავაპროტესტოთ…..

მესამე კატეგორია, ე.წ მიშისტების კატეგორიაა (არ მიყვარს ‘ისტების’ და ‘იზმების’ ხმარება მაგრამ სხვა სახელი ვერ ვნახე), რომლებსაც იმდენად აქვთ შესისხლხორცებული აზრი, რომ მიშა თავის გუნდთან ერთად ‘მაგარია’, ვერ ხვდებიან რა არის კორუმპირებული ჩინოვნიკითვის მხარდაჭერის გამოცხადება (კონკრეტულად არავის ვგულისხმობ). თავადაც რომ დარწმუნდნენ ‘თავისიანის’ ბრალეულობაში და იმაში რომ ბრალდებულმა რამდენიმე მილიონი ლარი ჩაიჯიბა ბიუჯეტიდან,საზოგადოების ეს კატეგორია , მზად არის ნებისმიერ ფასად დაიცვას დამნაშავე… არადა, საოცარია, როგორ შეიძლება იმ ადამიანს დაუდგე გვერდით, რომელმაც ჯიბიდან ფული ამოგაცალა…

მეოთხე კატეგორია, რადიკალური ‘მეოცნებეები’ არიან, ისინი მოითხოვენ დაიჭირონ ყველა, თანაც ამ ყველას სასამართლოს გარეშე აცხადებენ დამნაშავეებად…

ზემოთ ჩამოთვლილი სხვადასხვა ტიპის ადამიანების მოსაზრებებიდან გამომდინარე, მე შემიძია ვთქვა, რომ ის რაც საქართველოში ხდება წლების მანძილზე, არა მხოლოდ მთავრობების სიცუდის ბრალია; ამაში საზოგადოების შერჩევითობის პოლიტიკასაც დიდი წვლილი მიუძღვის… მიშისტისთვის მიუღებელია რასაც ბიძინა აკეთებს, მაგრამ ცოტა ხნის წინ იგივე ქმედებებზე ნაციონალურ  მოძრაობას ტაშ უკრავდა, იგივე შეიძლება ითქვას “რადიკალურ მეოცნებეებზე.”  ამდენად დღევანდელი ხელისუფლების პასუხი, ოპოზიციის კრიტიკაზე: “თქვენც ასე არ იქცევოდითო?” სრულიად შეესაბამება იმ არაადექვატურ იმპულსებს, რომლებიც საზოგადოებიდან მოდის… ჩვენი ყველაზე დიდი პრობლემა, ე.წ ‘საკუთარი სიმართლის’ ქონაა, არადა, სიმართლე ერთია….

December 21, the Apocalypses

Waiting for a doomsday is an interesting thing to do…

I was always curious about it…

As a child reading revelations i was afraid, sometimes asking question to Mr. John: “why did you write it?” – i guess that text was a part of the discourse of fear by that time…

As an adult i was just going to forget about my fearful experience with that green book (cover was green,i don’t give a shit about pollution) and suddenly that god damned calendar appeared….  

Modern apocalyptic story  seemed to be much more dangerous, than it was in the first century, john’s special effects are good, but still that’s an old school.   New one was in the cinema…. I paid 5 dollars to see the way i am gonna die… Roland Emmerich guy did a lot to be  more clear in revelations than famous revelator himself.. I well remember on my way home i was thinking mainly about two things, about vanity of life and social injustice…  We all grow up to die – that’s true, but some people even in the movie are able to die another day, only because they are rich... So the doomsday seemed to be closer… Neo-liberal capitalist world order is already strong enough to build an ark (I really hope, that Noah was not from the family of Rockefeller).

This movie was/is not an only source that created a public image of what is to be happen in 2012, December 21; documentaries, historians, astrologists, news broadcasters, talk shows, everyone was/is just talking about it.. And even if many people argue that that’s a bullshit and 2013 will be as sunny as 2011, still there were/are others, who claim the opposite…. We are all humans…. If Americans believe that there is a clear danger of Terrorist attack, though statistically person has 1/900000 chance to be a victim of Terrorism, why can’t we think that we will die in December?  even if only  person on the earth says that that is a day of apocalypse, prediction has right to exist. And ‘we the people’  (i know) are really troubled about it….

Now lets look to this ‘event’ from the moralistic-philosophical point of view…

Lets imagine that we definitely know that the day of December will be the last day of the human existence,  what would we do?

Believers, would probably pray more to go in heaven…

Bad Atheists, would just do as much ‘not allowed’ things as they can…Good atheists will sleep more with their wives/husbands…

Banks will be closed, “there will be gold in the street but nobody will take” (that is from the frightening old school)

you can have your own points about the different patterns of the last day behavior….

Back to apocalypse… 

we see the fear all around us… everything can threaten our vulnerable society, starting from the McDonald’s food finishing with the  ‘dirty nuclear bombs,’  but we really cannot say why are we afraid of these things… As Frank Furedi writes in his book “Culture of Fear”  – modern fear is not based on one’s experience as it was before, people just see threats through the media, feel and domesticize them, “once feeling (fear), became a value now”  – fear is a indivisible value of the modernity…  So, we should not be surprised that advertising of the doomsday can make people afraid of it.

As for a conclusion, i just want to say that, every person sooner or later will have own apocalypses (maybe the judgement day), so no time for worries now, if we all die together, it would probably be better…  you know loneliness sucks.

p.s

by the way we can make an event on facebook, for example: Jerald Newman invited John Smith and 6.000.000.000 other people to the event “apocalypses with friends and the live band”

That of Human Being

• When mistakes are unavoidable  and they can harm others, better to die, than make other people suffer….
• I just realized how important is every single person, especially people who appreciate you…..
• Difficult to find one, easy to lose….
• Life threatens us all, what we have do is to keep going against the torrent….
• Some people are unable to do that, they betray those who are waiting in the stream…. 
• “You can’t cross the same river twice ” – I know it
•  I know many things, but only thing that i need is to know is how to  wear other people’s shoes…
• Acknowledging the mistakes is a first step…. More difficult than apologizing, terrible to make yourself believe that you need to do it….
• Listening Does not mean understanding, understanding does nor mean forgiving…
• Even if one cannot forgive confession is a holy thing to do…. 

What of human being

There are three main things that can show a human degradation: 

• Drinking a cheap alcohol,
• smoking  bad cigarettes
• accepting a bad government.

There are three main things that can show a hu(man) strength:

• talking straight,
• waking up early and….
• waking up with a beautiful girl…

there are three main things that can show a human fear:

• daydreaming,
• sit belts
• white socks…

There are three main “talkings” that can show a human stupidity:

• talking about god,
• talking about “no god”
• and talking about future plans…

There are three main thins about death that human should get as granted:

• Death is not the end even if there is no heaven and hell,
• With once’s death life does not end…
• If once decides that he/she is immortal, so will it be….